Heel veel indrukken...

Heel veel indrukken…

11 dagen later en veel indrukken verder. We hadden twee dagen erg slecht weer, het was aan het stormen en we zaten in dichte mist. Het leek net een soort wolk waar de school in zat. Met slecht weer komen er veel kindjes niet naar school, ze moeten vaak een lange tocht afleggen en als je bent natgeregend in je huis is dit geen doen. Het waren dus twee rustige dagen waarin veel werkzaamheden stil kwamen te liggen. Ik heb deze dagen van Norbert, een jongen die werkt voor de school, geleerd hoe een maand wordt ingeboekt in een boekhoud programma. Erg leerzaam en leuk om te leren van een Haïtiaan.

Gelukkig werd het na twee dagen weer prachtig weer, en wat geniet ik dan weer van de zonsopgang wauw, dat is echt heel mooi hier. Een van de projecten van Stichting naar school in Haïti is het bouwen van huisjes voor de getroffen families door orkaan Matthew. Voor deze huisjes is heel veel hout nodig, en deze houten balken en planken moeten ingesmeerd worden met Zinkomat, dit is tegen houtworm. Samen met Denzel heb ik hier wat dagen aan gewerkt, dit is niet het leukste werkje maar het is voor een goed doel, en toch leuk om bij te dragen aan zoiets en te voorkomen dat daken straks instorten doordat er houtworm in het hout is gekomen.

Naast deze rottige klus is het prachtig om in de lessen mee te kijken (mijn voorkeur gaat natuurlijk naar de kleuter lessen wat een schatjes!!!!), en wat mij elke ochtend nog steeds ontroerd is hoe de school wordt geopend, met een lied en een toespraak van een leraar. De vlag wordt gehesen en dan loopt iedereen netjes in de rij naar zijn of haar klas. Ook ga ik elke dag langs bij de kindjes in het kinderhuis, we spelen spelletjes of voetballen en dat vinden ze prachtig.

Aan het eind van de week zijn we druk bezig geweest met het maken van voedselpakketten, dit is een initiatief van een Nederlandse stichting Hart voor kinderen, en deze kwamen de week erop langs met een filmploeg uit Nederland. 100 voedselpakketten werden er uitgedeeld, aan gezinnen die hier in de omgeving wonen en het echt héél slecht hebben. Ze kregen ook een maaltijd bij het ophalen van de pakketten, mooi om te zien en fijn dat ze zijn voorzien van eten. Er zat rijst, bonen, pasta, zalm blikken, zeep, lucifers en zaden voor broccoli in het pakket, eten voor een hele week voor het hele gezin!

Ook zijn we nog twee keer naar Port-au-Prince geweest, we moeten dan naar het vliegveld om mensen weg te brengen/op te halen. Dit combineren we dan meestal met nog meer dingen die we onderweg gelijk kunnen doen of meenemen. Zo zijn we bij een school geweest, die wordt geleid door Amerikanen en zijn we bij een meisje langs gegaan om te kijken hoe zij woont, schokkend was het, ik werd er echt emotioneel van. Ze had geen bed, eigenlijk had ze helemaal niks, alleen een kamer. Ook kwamen wij nog in een demonstratie terecht, dit is tegen de aanhouding en uitzending naar USA van ene Guy Philippe. Voor het consulaat van USA stonden de demonstranten en wij reden daar toevallig langs. Dit soort dingen worden dan wel zwaarbeveiligd door de UN. Trouwens worden alle winkels en tankstations beveiligd door mannen met mega grote geweren.

En wat ik ook echt walgelijk vind en mij steeds meer opvalt in Haïti is hoe de Haïtianen met dieren omgaan. Je kan het ze eigenlijk ook niet kwalijk nemen want zij weten niet beter. Dieren zijn of hun verdiensten of ze maken ze af en eten ze op. Het is voor hun dus onbelangrijk hoe het dan met het dier gaat onderweg. Zo heb ik levende kippen aan een motor zien hangen, ondersteboven, halfdood dus. Ik heb gezien hoe koeien aan elkaar vast zitten gebonden, met ook nog ringen door hun neus en het touw dan vastgebonden aan de volgende koe, heel naar en overdreven. Een koe loopt ook zonder ring door zijn neus. Ook bleef een koe hangen met zijn hoorn achter een vrachtwagen, zijn hoorn brak daardoor af. Marijke bekeek het positief en zei gelukkig zat zijn hoofd er niet helemaal tussen, daar had ze dan wel gelijk in. En als klapper op de vuurpijl zagen wij 2 mannen op een motor met achterop een levend varken vastgebonden overdwars, levend en echt afschuwelijk om te zien. Helaas gebeuren dit soort dingen hier elke dag dus zal ik er nog veel van tegenkomen. Ik vind het wel erg fijn dat Marijke er wat van zegt onderweg tegen de mensen, misschien helpt het…

We hebben begin deze week Jonas, een vrijwilliger die 6 weken komt bouwen, opgehaald op het vliegveld. Leuk om er weer een vrijwilliger bij te hebben, en gezellig natuurlijk! Jonas en Denzel zijn druk met graven voor een huisje. Gisteren zijn Marijke en ik met de filmploeg naar een arme familie in de bergen gegaan, het was een hele lange wandeling maar zo mooi!!!! Haïti heeft echt hele mooie natuur en ik keek mijn ogen uit. We kwamen langs een kerk en daar werd gezongen door Haïtianen. Nadat je dan erg bent ontdaan van de armoede die je ziet onderweg is zo’n kerk bijna fataal voor je tranen. Het hoort erbij, ik leer enorm veel van alles.

Vandaag komt de filmploeg nog een dag dus het wordt druk, en leuk!